For Sama

For Sama

Δυστυχώς, ο τίτλος «For Sama» αποτελεί πιθανότατα έναν τίτλο ντοκιμαντέρ που δεν θυμίζει κάτι σε πολλούς αναγνώστες μας. Αν ρωτήσετε εμένα, θα σας πω ότι το ντοκιμαντέρ «For Sama» είναι must see και ότι κάθε άνθρωπος θα επωφεληθεί βλέποντάς το.

Το «For Sama» είναι ένα ντοκιμαντέρ το οποίο ακολουθεί την πορεία της Waad Al-Kateab, μιας νέας δημοσιογράφου η οποία προέρχεται από το Χαλέπι. Η Waad Al-Kateab χρησιμοποίησε τις δημοσιογραφικές της ικανότητες τραβώντας με την κάμερά της τις δυσκολίες που αντιμετώπισε εκείνη και η οικογένειά της κατά τη διάρκεια του εμφυλίου στη Συρία. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του ντοκιμαντέρ αποτελεί η κάλυψη των εξελίξεων που έλαβαν χώρα από την αρχή της εξέγερσης στο Χαλέπι μέχρι και χρόνια έπειτα. Το ντοκιμαντέρ επίσης αναδεικνύει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν η Waad Al-Kateab και ο σύζυγός της, Hamza Al-Kateab, διατηρώντας το τελευταίο νοσοκομείο της πόλης που αναλάμβανε πληγέντες του Εμφυλίου. Επίσης, το ντοκιμαντέρ αναφέρεται και στην εμπειρία των Waad Al-Kateab και Hamza Al-Kateab σχετικά με την ανατροφή της κόρης τους, Sama Al-Kateab, στην οποία και έχει αφιερωθεί το ντοκιμαντέρ, κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Γιατί θεωρώ ένα ντοκιμαντέρ τόσο σημαντικό; Η απάντηση είναι πολύπλευρη. Το For Sama, (ελπίζω) θα ξυπνήσει την ανθρωπιά μέσα σας και θα εντείνει τις ικανότητες ενσυναίσθησής σας. Δυστυχώς, πλέον αντιδρούμε στις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων άψυχα, εκτός εάν επηρεαζόμαστε άμεσα, ενδεχομένως λόγω μιας ανεπτυγμένης ανοσίας προς τα άσχημα νέα λόγω του βομβαρδισμού που βιώνουμε από αυτά, κατά βάση στα social media και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συνεπώς, θεωρώ ότι η ενημέρωση και η έκθεση σε πληροφορίες πάνω σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα δύναται να αποβεί εξαιρετικά σημαντική ώστε να αναπτύξουμε την απαραίτητη ενσυναίσθηση και θέληση για βοήθεια προς τα θύματα κάθε περίπτωσης. Το ντοκιμαντέρ “For Sama” αναγκάζει τον θεατή να προβληματιστεί σχετικά με διάφορα ζητήματα που εμφανίζονται συχνά στη πολιτική σκηνή, όπως το μεταναστευτικό ζήτημα, το δικαίωμα ενός ισχυρού, ηγεμονικού κράτους να επέμβει έμπρακτα με στρατιωτική παρουσία σε ένα μη δημοκρατικό κράτος και τη δυσκολία μιας εξέγερσης μέσω ενός κινήματος βάσης.

Το ντοκιμαντέρ περιέχει πολύ σκληρές σκηνές. Συνεπώς, να είστε προετοιμασμένοι ψυχολογικά και, πιθανώς, καλό θα ήταν να μην δείτε το ντοκιμαντέρ εάν ο θάνατος και εικόνες συσχετισμένες με αυτόν μπορεί να σας επηρεάσουν αρνητικά σε εξαιρετικό βαθμό και εάν θεωρείται ότι το περιεχόμενο μπορεί να σας επηρεάσει λόγω οποιουδήποτε υπόβαθρου τραύματος ή δύσκολου ιστορικού σχετικά με την ψυχολογική σας υγεία. Προσωπικά, δεν άντεξα να δω το ντοκιμαντέρ συνεχόμενα και αναγκάστηκα να κάνω διαλείμματα γιατί δεν άντεχα ψυχικά το περιεχόμενο και ένιωθα τύψεις κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ αλλά και έπειτα.

Τύψεις γιατί; Όχι γιατί επωμίζομαι προσωπικά τα λάθη που οδήγησαν στις καταστάσεις που βλέπουμε να συμβαίνουν μέσω του ντοκιμαντέρ, αλλά γιατί είναι στενάχωρο το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα και ούτε δείχνουν ενδιαφέρον για τις εμπειρίες των πληγέντων του εμφυλίου πολέμου της Συρίας. Πείτε με αφελή, αλλά οι εικόνες αυτές με τραυμάτισαν εν μέρη καθώς δεν περίμενα να δω κάτι τόσο βίαιο. Παρ’ όλ’ αυτά, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα το ντοκιμαντέρ «For Sama» καθώς μέσω αυτού, έχω πειστεί ότι η έκθεση στην πραγματικότητα, όσο σκληρή και αν είναι αυτή, κρίνεται απαραίτητη έτσι ώστε να θέσουμε υπεύθυνους όσους βρίσκονται πίσω από την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να οδεύσουμε προς την βελτιστοποίηση της κατάστασης, ξεκινώντας ίσως από την αντιμετώπισή μας προς αυτούς τους ανθρώπους που έχουν έρθει στη χώρα μας στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν τον θάνατο.

+ posts

Ονομάζομαι Μαρία Τρίτα και γεννήθηκα στην Αθήνα το 2000, οπού έζησα τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής μου. Έπειτα, μετακόμισα στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας ως φοιτήτρια. Πλέον 20 ετών, σπουδάζω Πολιτικές Επιστήμες, με εξειδίκευση στις Διεθνείς Σχέσεις και στις μελέτες συγκρούσεων. Παρ’ όλα αυτά, μου αρέσει να γραφώ για ότι συμβαίνει στον κόσμο, για φιλοσοφικά και κοινωνικά θέματα, καθώς και διάφορα άλλα.
Έχοντας γράψει πλέον αρκετά άρθρα στην αγγλική γλώσσα, ανυπομονώ να γυρίσω στην έκφραση μέσω της μητρικής μου γλώσσας. Ανακαλύπτοντας έτσι, για πρώτη φορά δημόσια την αγάπη μου για τις πολιτικές επιστήμες και την γραφή μέσω της ελληνικής.
Επίσης, νιώθω ότι έχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας, είτε θέματα που αφορούν διαφορετικές κουλτούρες και φαινόμενα, είτε κάποιες μικρές εισαγωγές στην Ολλανδική κουλτούρα και πολιτική σκηνή. Το Άμστερνταμ μου έχει διδάξει πάρα πολλά, είτε για την ανοιχτόμυαλη κουλτούρα και φιλελεύθερη κοινωνία του, είτε για τον πολύπλευρο χαρακτήρα του, που καθιστούν αυτή την πόλη ένα πείραμα προοδευτικότητας. Νιώθω, λοιπόν, την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας αυτά τα μαθήματα.
Ανυπομονώ να μοιραστώ όλες τις σκέψεις μου μαζί σας!