Ισχυρή καταιγίδα ξέσπασε στη Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή προχθές το βράδυ με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν δρόμοι, σπίτια και καταστήματα.
Η Πυροσβεστική δέχτηκε πάνω από 150 κλήσεις. Ποτάμια σχηματίστηκαν στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στην Ρήγα Φεραίου, την Γεροκωστοπούλου, στην Τριών Ναυάρχων, στην Αράτου, στην Μαιζώνος, στην Κολοκοτρώνη και σε μέρος της Κανακάρη.
Σοβαρό πρόβλημα υπήρξε στην Όθωνος Αμαλίας και στην Αγίου Ανδρέου, όπου η στάθμη του νερού ξεπέρασε κάθε προηγούμενο εμποδίζοντας την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Καταστηματάρχες με σκούπες έσπευσαν να σώσουν ό,τι μπορούν, προσπαθώντας να διώξουν τα νερά από τα πλημμυρισμένα τους καταστήματα. Στην περιοχή της Αγυιάς πλημμύρισε ΚΔΑΠ και 70 παιδιά χρειάστηκε να φυγαδευτούν από την έξοδο κινδύνου.
Πρόβλημα σημειώθηκε και στις περιοχές των Ζαρουχλέικων και στην περιοχή του Παμπελοποννησιακού Σταδίου. Συγκεκριμένα, λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας, στο ύψος του ΝΟΠ, επιβατικό όχημα εξετράπη της πορείας του. Ευτυχώς δεν υπήρξε τραυματισμός.
Στην περιοχή του Ρίου πλημμύρισαν δρόμοι, καθώς και στο Πανεπιστήμιο Πατρών που είναι κοντά. Η κατάσταση ήταν τραγική, αφού από τον τεράστιο όγκο νερού δεν υπήρχε ορατότητα για τους οδηγούς. Ταυτόχρονα πλήθος φοιτητών βρέθηκαν να περιμένουν μούσκεμα σε υποτυπώδη υπόστεγα το επόμενο δρομολόγιο λεωφορείου.
«Νόμιζα πως το νερό θα με πάρει μαζί του» μας αναφέρει φοιτήτρια του ΤΕΕΑΠΗ. Είναι παραπάνω από εμφανής η εξαθλιωμένη κατάσταση των υποδομών του Πανεπιστημίου Πατρών. Βλέπουμε στο κτήριο της Εστίας, τα μπάνια που χρησιμοποιούνται από όλους τους φοιτητές που έρχονται για να φάνε στο κτήριο να γίνονται και «ντουζ».
«Περιμένουμε πότε θα μας πέσουν στο κεφάλι τα ταβάνια, είναι όλα σάπια!» καταγγέλλει φοιτητής, ενώ οικότροφοι της εστίας μιλούν για εξίσου σημαντικά προβλήματα μόνωσης και στα δωμάτιά τους.
Γεια παιδιάαα! Ονομάζομαι Μαρία Αθανασοπούλου, είμαι 19 χρονών, γεννηθείσα στις 27/09/2002 (ναι, ζυγός είμαι) και σπουδάζω στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία στην Πάτρα. Αγαπώ πολύ το γράψιμο και χαίρομαι που πλέον έχω ένα βήμα για να εκφράσω τις σκέψεις μου δημόσια.
Σκέψη άκρως συνειρμική, μ’ αρέσει να διαβάζω βιβλία, να πίνω ούζο με πορτοκαλάδα και να παίζω κιθάρα. Για μένα η συγγραφή είναι μια μορφή τέχνης και η Τέχνη -αντίθετα με αυτό που πολλοί πιστεύουν- δεν πρέπει να ’ναι όμορφη, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, πρέπει να σε κάνει να αισθανθείς κάτι.