ΚΥΚΛΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ: Η ΒΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΤΟ AUDITORIUM ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ Το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας του Τμήματος
Ετικέτα: Βία
ΑΠΘ: Αίμα, βία και χημικά των ΜΑΤ-Φόβος φοιτητών και καθηγητών
Δεν έχει τελειωμό αυτό το πραγματικό πογκρόμ αστυνομικής βίας στο ΑΠΘ. Χθες δυνάμεις των ΜΑΤ, την ώρα που πανελλαδικά πραγματοποιούνταν πορείες κατά της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας,
Ας μην κάνετε τους ανώτερους
Τυχαίνει πολλές φορές εμείς οι νέοι να ακούμε τα χείριστα από τους μεγαλύτερους, ειδικά τα αγόρια, που στην μεγάλη πλειοψηφία μας αρέσει να ασχολούμαστε με
JR-15 και… βία μόνο!
Φαίνεται κάπως ειρωνικό και γελοίο το γεγονός πως, την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ κάνουν συνεχείς εκκλήσεις για να μην υπάρξει στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στους
Το απόστημα έσπασε
*Περιγραφή εικόνας για τυφλά άτομα: Τα παιδιά του Πειραματικού Σχολείου Θεσσαλονίκης σχηματίζουν με τις τσάντες τους το μήνυμα: “για κάθε Άλκη” ως ένδειξη ενός λεπτού
Φασιστικό ξύλο στον Ηλεκτρικό γιατί δεν του άρεσε…το βλέμμα του
Περιστατικό βίας σε βάρος μετανάστη με έντονη ακροδεξιά οσμή έλαβε χώρα χθες στον Ηλεκτρικό της Αθήνας. Ή πολύ απλά… πώς η Χρυσή Αυγή και ο
Βία και μίσος… πού είναι το Σχολείο;
Τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε υβριδική εκδήλωση στο κέντρο Πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος” από τους ΕΕΝΕ (Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών) και Hellenic Alumni Association of LSE, με
Μία σταγόνα φωτιά
Μάνα, τελικά πήγα στην πορεία Τελικά κατέβηκα όπως σου είχα πει. Καλά έκανα που σου τόνισα να μην φοβάσαι. Ξέρω ότι είναι 10 και δεν έχω γυρίσει στο σπίτι. Θα αργήσω λίγο γιατί κάτι στράβωσε. Δεν έφταιγε κανείς,η ένταση μεγάλωσε. Τιμώ μάνα… Τιμώ τους συμφοιτητές μου που πάλεψαν για την Δημοκρατία, Όπως τίμησα τον παππού που ήθελε ελευθερία. Θα τιμώ όποιον πάλεψε να μου χαρίσει την ελευθερία να μιλώ. Κάτι στράβωσε μάνα, δεν έφταιγε κανείς. Άκουσα κάτι φωνές και είδα κρότους λάμψης, Όλοι άρχισαν να τρέχουν, έτσι και γω. “Η βία φέρνει βία” μου το είπαν στο σχολείο Και έτσι το παιχνίδι αυτό μετατράπηκε σε σφαγείο.
Πόθεν παράδοξον;
*Του Ανδρέα-Γεωργίου Σκίννερ, 3ετή φοιτητή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο) Την εβδομάδα που μας πέρασε η κοινωνία στιγματίστηκε από την εκκωφαντική τε,
ΣΚΟΤΟΣ: Η αυτοβιογραφία του πολέμου
Το πιστοποιητικό γεννήσεως δεν γράφει ημερομηνία. Ή μάλλον, αν κοιτάξω πιο προσεκτικά και σε μικρότερη απόσταση, η ημερομηνία είναι κάπως θολή, ξεφτισμένη, εμποδίζοντάς με να
Η Δημοκρατία αυτή με “ΠΟΝΑΕΙ”
Σύμφωνα με τον Γερμανό κοινωνιολόγο, Μαξ Βέμπερ, η μόνη αρχή που νομιμοποιείται να ασκήσει βία είναι η κεντρική πολιτική αρχή (το κράτος) και οι μηχανισμοί
Τα δυσνόητα αυτονόητα
Γράφει γυναίκα και πριν βιαστείς να βγάλεις την όλο κούραση και αγανάκτηση εκπνοή σου, θέλω να σου πω δύο πράγματα. Γράφει γυναίκα η οποία είχε
Γιατί πρέπει να ακούγεται η φωνή των θυμάτων
Στις 25 Νοεμβρίου 2020, την Παγκόσμια Ημέρα εξάλειψης κατά της βίας των γυναικών, ανέβηκε στη σελίδα ένα σχετικό κείμενο, στην εισαγωγή του οποίου έγινε αναφορά
Σήμερα εγώ, αύριο ποιος;
Καλωσορίζουμε τη νέα μας συντάκτρια Ειρήνη Κονδύλη στην οικογένεια του Φοιτητικού Κόσμου! Ειρήνη το όνομά μου. Το επίθετο, για την ώρα περιττό. Ειρωνικό το όνομα,
Αστυνομικές αυθαιρεσίες
Εν μέσω νέου κύματος πανδημίας, εν μέσω μιας τεταμένης πολιτικής και δημοσιονομικής περιόδου, εν μέσω μιας φάσης ανασφάλειας και αστάθειας σε κάθε επίπεδο, ακόμη ένα
Η Δημοκρατία δεν είναι a «state» of mind
Η 9η Ιουλίου είναι σίγουρα μια μέρα που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Το αμφιλεγόμενο και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις ψηφίστηκε με 187 «Ναι» της
Ποιον καλώ σε περίπτωση αστυνομικής βίας;
Του Μανώλη Θεοχάρη, πρώην συντάκτη μας Είναι ξεκάθαρο από τον τίτλο του άρθρου ποιο είναι το θέμα του: η αστυνομική βία και η κατάχρηση της
Πόσες φορές «εισέβαλε» το Πεντάγωνο στις ΗΠΑ
Ο μεγάλος Karl Marx έλεγε πως η ιστορία επαναλάμβανεται, τη μια φορά ως τραγωδία και την επόμενη φορά ως φάρσα. Σήμερα βλέπουμε στρατό και Εθνοφυλακή
Το σύνδρομο του αποικιοκράτη
Του Κωνσταντίνου Σερπέζη, μαθητή της Γ’Λυκείου Δεν θα ήταν σωστό η ακμάζουσα σύγχρονη μα και προαιώνια αίσθηση της ανωτερότητας του αυτοαποκαλούμενου «γηγενούς» να πάρει επιτέλους