Η 28η Οκτωβρίου έφτασε και φέτος. Oι μέρες αυτές είναι εξαιρετικά φορτισμένες. Δυστυχώς, τα γεγονότα που εξελίσσονται σε παγκόσμια κλίμακα τελευταία, μας έχουν εξοικειώσει αρκετά με την ιδέα του πολέμου και με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αυτές οι μέρες υπάρχουν για να θυμόμαστε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που τσάκισε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Έναν πόλεμο που κόστισε την ζωή σε περισσότερους από 70 εκατομμύρια ανθρώπους. Όσο μακριά χρονικά κι αν είναι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν τόσες πολλές «εστίες» πολέμου στον παγκόσμιο χάρτη με τρομάζει, καθώς ηχεί στα αυτιά μου η φράση «Η Iστορία επαναλαμβάνεται».
Αναρωτιέμαι τι συνέβη στο μυαλό κάποιων ανθρώπων και έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να εξολοθρεύσουν άλλους συνανθρώπους τους. Για να βρούμε εξήγηση θα πρέπει να ψάξουμε πολύ παλιά, καθώς μία τέτοια ιδεολογία δεν γεννιέται ξαφνικά, αντιθέτως σιγοβράζει για χρόνια.
Νοέμβριος 1918, λήξη Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η ηττημένη Γερμανία βιώνει εξαθλίωση και πείνα. Λίγα χρονιά αργότερα, ο Αδόλφος Χίτλερ ετοιμάζει το αυτοβιογραφικό του βιβλίο με τίτλο «Ο Αγών μου» στο οποίο παρουσιάζει όλη την πολιτική του ιδεολογία και το όραμά του για μία ελεύθερη και «καθαρή» Γερμανία που θα κυριαρχήσει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο προς πώληση το 1926. Αρχικά, η ανταπόκριση του λαού είναι μικρή. Σημειώνει παρόλα αυτά κάποιες πωλήσεις οι οποίες παρουσίαζαν άνοδο με την πάροδο του χρόνου. Ώσπου, το 1933 έφτασε να σημειώσει 1 εκατομμύριο αντίτυπα και να γίνει το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο στην Γερμανία. Ο Χίτλερ ως αρχηγός του Ναζιστικού Κόμματος, εκμεταλλευόμενος την κρίση την οποία βίωνε ο γερμανικός λαός, καλλιεργεί έδαφος για τις εκλογές του 1933 όπου ο ίδιος διορίζεται ως Καγκελάριος της Γερμανίας και το Ναζιστικό Κόμμα λαμβάνει ποσοστό ψήφων 43,9%.
Όμως, η προπαγάνδα του Χίτλερ δεν σταματά εδώ. Πλέον, ο Χίτλερ βρίσκεται στην κατάλληλη θέση για να οδηγήσει την Ευρώπη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και να πείσει όλο τον γερμανικό λαό να υιοθετήσει και να ασπαστεί τις ιδέες του.
Στην προσπάθειά του, βασικό εργαλείο και βοήθημα ήταν το κυρίαρχο μέσο μαζικής επικοινωνίας για την εποχή, το ραδιόφωνο. Το ραδιόφωνο αποτελούσε μία ακριβή συσκευή, που η πλειοψηφία του γερμανικού λαού δεν είχε την ευχέρεια να αποκτήσει. Επειδή η συμβολή του θα ήταν σημαντική στην επιτυχία και ταχύτητα της προπαγάνδας, ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, που ήταν Υπουργός Προπαγάνδας, ανάγκασε όλες τις εταιρείες που παρήγαγαν ραδιοφωνικές συσκευές να μειώσουν την τιμή, ώστε να είναι περισσότερο προσιτές προς τους πολίτες. Έτσι, μέσα σε λίγο καιρό, κάθε σπίτι διέθετε ένα ραδιόφωνο, όπου οι σταθμοί ήταν συντονισμένοι από το Ναζιστικό Κόμμα και μετέδιδαν όλο το 24ωρο την ναζιστική ιδεολογία, τα εμβατήρια, τις ανακοινώσεις και τα επόμενα πλάνα του κράτους και βασικό στόχο είχαν την ανύψωση του ηθικού και την καλλιέργεια εθνικιστικού φρονήματος. Κατά την διάρκεια του πολέμου αλλά και του Ολοκαυτώματος, το ραδιόφωνο μετέδιδε ψεύτικες πληροφορίες και ωραιοποιημένες αλήθειες.
Ήταν ήδη αργά. Κάθε Γερμανός πολίτης δεχόταν για 7 ολόκληρα χρόνια την προπαγάνδα των Ναζί μέσα στο ίδιο το σπίτι του. Πλέον δεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει από αυτή, ούτε και να αντισταθεί στα οράματα του Χίτλερ όταν έφτασε η στιγμή της έναρξης του πολέμου.
Τα αποτελέσματα αυτής της εξαιρετικά επιτυχημένης προπαγάνδας, τα γνωρίζουμε όλοι και τα συλλογιζόμαστε μέχρι και σήμερα.
Μα αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι μετά από δυσκολίες, θολώνει η κρίση του λαού και πάντα θα βρεθεί εκεί κάποιος να τον εκμεταλλευτεί και μέσω της δύναμης της προπαγάνδας, να ανέλθει.
Σήμερα την θέση του ραδιοφώνου έχει πάρει η τηλεόραση, το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και τόσο η χώρα μας όσο και συνολικά ο πλανήτης δέχεται συνεχή χτυπήματα που καλώς ή κακώς θα οδηγήσουν κάπου. Αν κάτι πρέπει να φροντίσουμε και να προφυλάξουμε από αυτούς τους καιρούς, αυτό είναι η κρίση μας. Αυτό είναι το μόνο που πραγματικά ορίζουμε.
Οφείλουμε να έχουμε τον νου μας, να μην αφήσουμε απροστάτευτο το «σπίτι» μας και να μην επιτρέψουμε να μπει και να ακμάσει καμία προπαγάνδα.
Ονομάζομαι Σταυρούλα Τσουκαλά και είμαι φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ. Μου αρέσει κάθε μορφή τέχνης και έκφρασης, τα ταξίδια και οι νέες γνωριμίες με ανθρώπους από διαφορετικές περιοχές.
Απολαμβάνω να μεταφέρω στο χαρτί τους προβληματισμούς μου για όσα συμβαίνουν γύρω μας, στην προσπάθειά μου να αναζητήσω και να χτίσω την δική μου οπτική. Άλλωστε όσο ζούμε, έχουμε την ευκαιρία να μαθαίνουμε διαρκώς και να γνωρίζουμε όλο και περισσότερο τον εαυτό μας.
